Saint Nicholas the Wonderworker, Archbishop of Myra

This Saint lived during the reign of Saint Constantine the Great, and reposed in 330, As a young man, he desired to espouse the solitary life. He made a pilgrimage to the holy city Jerusalem, where he found a place to withdraw to devote himself to prayer. It was made known to him, however, that this was not the will of God for him, but that he should return to his homeland to be a cause of salvation for many. He returned to Myra, and was ordained bishop. He became known for his abundant mercy, providing for the poor and needy, and delivering those who had been unjustly accused. No less was he known for his zeal for the truth. He was present at the First Ecumenical Council of the 318 Fathers at Nicaea in 325; upon hearing the blasphemies that Arius brazenly uttered against the Son of God, Saint Nicholas struck him on the face. Since the canons of the Church forbid the clergy to strike any man at all, his fellow bishops were in perplexity what disciplinary action was to be taken against this hierarch whom all revered. In the night our Lord Jesus Christ and our Lady Theotokos appeared to certain of the bishops, informing them that no action was to be taken against him, since he had acted not out of passion, but extreme love and piety. The Dismissal Hymn for holy hierarchs, The truth of things hath revealed thee to thy flock ... was written originally for Saint Nicholas. He is the patron of all travellers, and of sea-farers in particular; he is one of the best known and best loved Saints of all time. ~Commemorated on Dec. 6

Epistle Reading of the Day

St. Paul's Letter to the Ephesians 5:8-19

Brethren, walk as children of light (for the fruit of light is found in all that is good and right and true), and try to learn what is pleasing to the Lord. Take no part in the unfruitful works of darkness, but instead expose them. For it is a shame even to speak of the things that they do in secret; but when anything is exposed by the light it becomes visible, for anything that becomes visible is light. Therefore it is said, "Awake, O sleeper, and arise from the dead, and Christ shall give you light." Look carefully then how you walk, not as unwise men but as wise, making the most of the time, because the days are evil. Therefore do not be foolish, but understand what the will of the Lord is. And do not get drunk with wine, for that is debauchery; but be filled with the Spirit, addressing one another in psalms and hymns and spiritual songs, singing and making melody to the Lord with all your heart.

Gospel Reading for the Day 

Luke 18:35-43

At that time, as Jesus drew near to Jericho, a blind man was sitting by the roadside begging; and hearing a multitude going by, he inquired what this meant. They told him, "Jesus of Nazareth is passing by." And he cried, "Jesus, Son of David, have mercy on me!" And those who were in front rebuked him, telling him to be silent; but he cried out all the more, "Son of David, have mercy on me!" And Jesus stopped, and commanded him to be brought to him; and when he came near, he asked him, "What do you want me to do for you?" He said, "Lord, let me receive my sight." And Jesus said to him, "Receive your sight; your faith has made you well." And immediately he received his sight and followed him, glorifying God; and all the people, when they saw it, gave praise to God.

 Απόστολος της Ημέρας

Πρὸς Ἐφεσίους 5:8-19

Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε - ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ - δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ κυρίῳ· καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπʼ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν. Τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστίν. Διὸ λέγει, Ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλʼ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσιν. Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστὶν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ κυρίῳ.

Ευαγγέλιον της Ήμέρας 

Κατὰ Λουκᾶν 18:35-43

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν εἰς ῾Ιεριχὼ τυφλός τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν· ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται. καὶ ἐβόησε λέγων· ᾿Ιησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με· καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγων· τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. καὶ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεόν· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ.

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΟΡΤΕΣ

ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ - ΤΟ ΕΥΩΔΕΣΤΑΤΟΝ ΡΟΔΟΝ - (4 Δεκεμβρίου )

Η αγία Βαρβάρα έζησε τον 3^ο μ. Χ. αιώνα.Ο πατέρας της ήταν ένας από τους πιό πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως.Η Βαρβάρα μοναχοκόρη δια κρινόταν για την ομορφιά και την ευφυία της, έγινε Χριστιανή από ευσεβή γυναίκα.Ζούσε μέσα στο ειδωλολατρικό περιβάλλον με ευσέβεια και σεμνότητα. Όταν ο πατέρα της έμαθε ότι η Βαρβάρα ήταν χριστιανή, διέταξε τον αυστηρό περιορισμό της, για να ασπαστεί τα είδωλα. Βλέποντας την ακέ- ραιη πίστη της την οδήγησε ο ίδιος στο μαρτύριο, την παρέδωσε στον ηγεμόνα Μαρκιανό, ο οποίος αφού δεν κατέφερε να την κάνει να αλλαξοπιστήσει, διέταξε να την βασανίσουν και τελικά την αποκεφάλησαν, την ποινή εξέλεσε ο ίδιος ο πατέρας της.Με όλη της τη ζωή και το μαρτύριό της η αγία Βαρβάρα έγινε παραδεκτή και προσκυνητή σε Ανατολή και Δύση αφήνωντας στον κόσμο των πιστών, εξαίρετο και άφθαρτο παράδειγμα και πρότυπο ηρωϊσμού πίστης και αγάπης στην κατά Χριστόν πολιτεία!

ΣΑΒΒΑ Οσίου του ηγιασμένου - (5 Δεκεμβρίου ) - ΤΟ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ ΘΡΕΜΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ! Ο όσιο Σάββας από παιδί αφιερώθηκε στη μοναχική ζωή.Κατέφυγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών και αργότερα επισκέφθηκε τα Ιεροσόλυμα και τους Αγίους Τόπους. Ζήτησε να γίνει μαθητής του μεγάλου ασκητή Ευθυμίου που τόσο τον θαύμαζε. Εκείνος λόγω του νεαρού της ηλικίας του τον έστειλε στη Μονή του Αγίου Θεοκτίστου,όπου εκεί ο Αγιος Σάββας προόδευσε και έκτισε τη δική του ομώνυμη μονή, του Αγίου Σάββα είχε πλήθος μοναχών τους Σαββίτες. Είχε το χάρισμα της πειστικότητος, και διάκριση αγίου. Η Εκκλησία μας τον έστειλε σαν πρέσβυ και εκπρόσωπο της Ορθοδόξου Εκκλησίας εναντίον των αιρέσεων. Αυτή η διάκριση του αγίου, ήταν εκείνη που του έδωσε τη μεγαλύτερη μοναστική φυσιογνωμία.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός - Ο Κύριος στην επί του (6 Δεκεμβρίου) - Όρους ομιλία του είπε: Να γίνεσθε σπλαγχνικοί προς τον πλησίον και συμπονετικοί στις δυστιχίες του και στις ανάγκες τους καθώς και ο ουράνιος Πατέρας είναι ευσπλαγχνικός προς όλους. Μία τέτοια προσωποποίηση της χριστιανικής ευσπλαγχνίας υπήρξε ο Αγ. Νικόλαος, γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και πλουσίους. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μεγάλης περιουσίας. Ο Νικόλαος εμπνεόμενος από φιλανθρωπικά αισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Μετά απο ένα ταξείδι του στην Ιερουσαλήμ χειροτονήθηκε ιερέας στην πατρίδα του στα Πάταρα της Λυκίας και όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας,οι επίσκοποι δια θεϊκής αποκαλύψεως έκαναν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο. Από τη νέα του θέση ο Νικόλαος επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων. Εκανε πολλά θαύματα και ήταν σημαντική η συμμετοχή του στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο. Πέθανε ειρηνικά το έτος 330 μ.x.