|
Er is een vraag gesteld door een NFG registerlid op het voorleggen van casuïstiek: ‘Op de inhoud vraag ik af hoe de meldcode is toegepast, wat de reden is van vastleggen/ dossiervorming etc.? Hierdoor bevat het een informatief leerelement voor de hulpverleners.’
Ons antwoord is als volgt. Wij hebben het concept ‘Je hoeft een casus niet altijd zelf mee te maken om ervan te leren’ als aandachtfunctionarissen overgenomen vanuit de gezondheidszorg, in dit geval van de ambulancedienst. Wat wij sterk vinden aan het concept, is dat iedereen kan reageren (de manager, de ketenpartners zoals de huisartsen, meldkamer, politie, de mensen van de werkvloer) en iedereen kan bijdragen met eigen kennis en ervaring. En het is een groot succes omdat iedereen iets van waarde toe te voegen heeft. Een visie of inzicht, een praktische tip. Vandaar de keuze om dit concept in te zetten bij de NFG, zodat elke professional mee kan denken.
Wij hebben beiden als aandachtfunctionaris ruime ervaring opgedaan in het volgen van de meldcode en het afwegingskader, het melden bij Veilig Thuis en daarna cliënten begeleiden als hulpverlener in opdracht van Veilig Thuis.
Wij denken dat we met dit concept de NFG-registerleden actief kunnen betrekken in de meldcode en het afwegingskader. Want ondanks onze ervaring als aandachtfunctionaris, is er ook ervaring vanuit het werkveld, bij de professionals. Zo zijn er NFG-registerleden die werkzaam zijn (geweest) bij Veilig Thuis, zijn er ervaringsdeskundigen op het gebied van mishandeling, zijn er specialisten op verschillende thema’s zoals op echtscheiding, armoede enz. De holistische benadering van ‘de cliënt weet het en doet het’ nemen wij mee als ‘de professional weet het en doet het’. Want daar zit de kracht!
Wij als aandachtfunctionarissen faciliteren het onderwerp en de beroepsgroep zelf kan hier de invulling aangeven die zij wensen. Dus ben jij een medewerker van Veilig Thuis of heb jij al vaker de meldcode toegepast? Reageer en leg uit op welke manier de meldcode wordt toegepast, wat de reden is van het vastleggen en de dossiervorming. Zo kunnen wij als NFG-registerleden van elkaar leren en elkaar stimuleren. En heb je zelf een casus die aanvullend kan zijn, laat het ons weten!
Een volgende vraag die werd gesteld was: ‘Wat vinden jullie ervan dat slechts 2 hulpverleners hebben gereageerd?’ Het aantal mensen dat op heden heeft gereageerd vinden wij weinig. Maar ook hierin hebben de visie: De één is actief hierin en reageert. De ander leest het liever en neemt op deze manier de kennis en kunde mee. De NFG-registerleden moeten doen wat bij hen past. Misschien is de meldcode met het afwegingskader voor iedereen inmiddels bekend en goed toepasbaar voor iedereen, of is het een onderwerp dat bij professionals nog niet van toepassing is geweest waardoor het minder leeft. Mogelijk zijn wij tekortgeschoten in het uitleggen van het concept en wat de bedoeling hiervan is. Daarnaast nemen we er de tijd voor om het te kunnen laten groeien. Wanneer het niet blijkt te werken, proberen we gewoon iets anders. En dat is ook hoe het in de praktijk werkt.
Je kunt nog reageren op de laatste casus, zie Nieuwsflits nr. 344.
Hartelijke groet,
Marion en Suzan
| 
