August 15: The Dormition of our Most Holy Lady the Theotokos and Ever Virgin Mary Concerning the Dormition of the Theotokos, this is what the Church has received from ancient times from the tradition of the Fathers. When the time drew nigh that our Savior was well-pleased to take His Mother to Himself, He declared unto her through an Angel that three days hence, He would translate her from this temporal life to eternity and bliss. On hearing this, she went up with haste to the Mount of Olives, where she prayed continuously. Giving thanks to God, she returned to her house and prepared whatever was necessary for her burial. While these things were taking place, clouds caught up the Apostles from the ends of the earth, where each one happened to be preaching, and brought them at once to the house of the Mother of God, who informed them of the cause of their sudden gathering. As a mother, she consoled them in their affliction as was meet, and then raised her hands to Heaven and prayed for the peace of the world. She blessed the Apostles, and, reclining upon her bed with seemliness, gave up her all-holy spirit into the hands of her Son and God.With reverence and many lights, and chanting burial hymns, the Apostles took up that God-receiving body and brought it to the sepulchre, while the Angels from Heaven chanted with them, and sent forth her who is higher than the Cherubim. But one Jew, moved by malice, audaciously stretched forth his hand upon the bed and immediately received from divine judgment the wages of his audacity. Those daring hands were severed by an invisible blow. But when he repented and asked forgiveness, his hands were restored. When they had reached the place called Gethsemane, they buried there with honor the all-immaculate body of the Theotokos, which was the source of Life. But on the third day after the burial, when they were eating together, and raised up the artos (bread) in Jesus' Name, as was their custom, the Theotokos appeared in the air, saying "Rejoice" to them. From this they learned concerning the bodily translation of the Theotokos into the Heavens.

Epistle Reading of the Day

St. Paul's First Letter to the Corinthians 4:9-16

Brethren, God has exhibited us apostles as last of all, like men sentenced to death; because we have become a spectacle to the world, to angels and to men. We are fools for Christ's sake, but you are wise in Christ. We are weak, but you are strong. You are held in honor, but we in disrepute. To the present hour we hunger and thirst, we are ill-clad and buffeted and homeless, and we labor, working with our own hands. When reviled, we bless; when persecuted, we endure; when slandered, we try to conciliate; we have become, and are now, as the refuse of the world, the off-scouring of all things. I do not write this to make you ashamed, but to admonish you as my beloved children. For though you have countless guides in Christ, you do not have many fathers. For I became your father in Christ Jesus through the gospel. I urge you, then, be imitators of me.

Gospel Reading for the Day

Matthew 17:14-23

At that time, a man came up to Jesus and kneeling before him said, "Lord, have mercy on my son, for he is an epileptic and he suffers terribly; for often he falls into the fire, and often into the water. And I brought him to your disciples, and they could not heal him." And Jesus answered, "O faithless and perverse generation, how long am I to be with you? How long am I to bear with you? Bring him here to me." And Jesus rebuked him, and the demon came out of him, and the boy was cured instantly. Then the disciples came to Jesus privately and said, "Why could we not cast it out?" He said to them, "Because of your little faith. For truly I say to you, if you have faith as a grain of mustard seed, you will say to this mountain, 'Move hence to yonder place,' and it will move; and nothing will be impossible to you. But this kind never comes out except by prayer and fasting." As they were gathering in Galilee, Jesus said to them, "The Son of man is to be delivered into the hands of men, and they will kill him, and he will be raised on the third day."

Απόστολος της Ημέρας

Πρὸς Κορινθίους α' 4:9-16

Ἀδελφοί, ὁ θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν ὡς ἐπιθανατίους· ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις, καὶ ἀνθρώποις. Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν, καὶ διψῶμεν, καὶ γυμνητεύομεν, καὶ κολαφιζόμεθα, καὶ ἀστατοῦμεν, καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσίν· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν· διωκόμενοι ἀνεχόμεθα· βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλʼ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. Ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλʼ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Ευαγγέλιον της Ήμέρας

Ἐκ τοῦ Κατὰ Ματθαῖον 17:14-23

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ ᾿Ιησοῦ κατ᾿ ἰδίαν εἶπον· διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. ᾿Αναστρεφομένων δὲ αὐτῶν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθήσεται. καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα.

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΕΟΡΤΕΣ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - Ο ΜΗΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Στους Ιερούς Ναούς και μάλιστα στα προσκυνήματα τα αφιερωμένα στο όνομά της, συντρέχουν οι πιστοί για να υμνολογήσουν τη Μητέρα του Θεού και να αναφέρουν σε Αυτήν τη θλίψη και τις αγωνίες τους. Και δίκαια, γιατί η Θεοτόκος είναι η λογική κλίμακα που κατέβασε το Θεό στον κόσμο και ανέβασε τον άνθρωπο στο Θεό.΄Ολος ο χριστιανικός κόσμος πιστοί με σέβας βαθύ και ευλάβεις απροσμέτριτη μακαρίζουν και τιμούν το υπερύμνιο όνοα της Αειπαρθένου Κόρης. Η γή όλη είναι γεμάτη από ιερούς Ναούς αφιερωμένους στο ένδοξο όνομά της, από πατθενώνες, μοναστήρια, ιδρύματα προσπάθειες που έχουν τεθή υπό την προστασία της. Η Παναγία είναι το ενδοξότερο πρόσωπο της ιστορίας των ανθρώπων και αυτό συνεχίζεται και θα συνεχίζεται.Ο Παντοκράτωρ Υιός και Θεός της εισακούει τις δεήσεις της που εμείς της απευθύνουμε. Κρύβει απέραντη αγάπη σε όλους μας.

Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - (15 Αυγούστου)

Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι η μεγαλύτερη από όλες τις εορτές που καθιέρω- σε η Εκκλησία προς τιμήν της Μητέρας του Κυρίου, τις θεομητερικές εορτές. Ίσως είναι και η παλαιότερη από όλες. Αρχικά ονομαζόταν «Ημέρα της Θεοτόκου Μαρίας». Η Θεοτόκος είναι το προσφιλέστερο και ιερότερο πρόσωπο μετά τον Κύριο, γι’ αυτό συγκέντρωσε την τιμή και την ευλάβεια όλων των χριστιανικών γενεών. Η Θεοτόκος Μαρία αναδείχθη οριστικά το εκλεκτότερο ανθρώπινο πλάσμα. Η προσωνυμία Υπεραγία και Παναγία αποδίδει αυτή την πραγματικότητα. Δέ διέπραξε ποτέ στη ζωή της θεληματική αμαρτία. Η αμαρτία που ενεργεί ώς δύμανη μέσα στη φύση,η αμαρτία ώς ρυπότητα της ψυχής,δε βρέθηκε ποτέ μεσα της.Η πίστη,η ταπείνωσή της,η υπακοή στο θείο θέλημα και η αγιότητά της την ανέδειξαν «Κεχαριτωμένη». Το σώμα της Θεοτόκου – που μετατέθηκε από τον τάφο, δεν ήταν η χωμάτινη σάρκα που φορούσε η Παναγία, όταν ζούσε στη γή, αλλά το άφθαρτισμένο και πνευματικά «αλλαγμένο» σώμα, όπως ακριβώς γράφει σ’ ένα σημείο ο απόστολος Παύλος: «Οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι, και ημείς αλλαγησόμεθα, δεί γάρ το φθαρτόν τούτο ενδύσσασθαι αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδύασασθαι αθανασίαν». 

ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!

READINGS OF OUR ORTHODOX SAINTS