Book Of Acts (2.1-20)
When the day of Pentecost came, they were all together in one place. Suddenly a sound like the blowing of a violent wind came from heaven and filled the whole house where they were sitting. They saw what seemed to be tongues of fire that separated and came to rest on each of them. All of them were filled with the Holy Spirit and began to speak in other tongues as the Spirit enabled them.
Now there were staying in Jerusalem God-fearing Jews from every nation under heaven. When they heard this sound, a crowd came together in bewilderment, because each one heard their own language being spoken. Utterly amazed, they asked: "Aren't all these who are speaking Galileans?Then how is it that each of us hears them in our native language? Parthians, Medes and Elamites; residents of Mesopotamia, Judea and Cappadocia, Pontus and Asia,Phrygia and Pamphylia, Egypt and the parts of Libya near Cyrene; visitors from Rome (both Jews and converts to Judaism); Cretans and Arabs-we hear them declaring the wonders of God in our own tongues!" Amazed and perplexed, they asked one another, "What does this mean?"
Some, however, made fun of them and said, "They have had too much wine."
Then Peter stood up with the Eleven, raised his voice and addressed the crowd: "Fellow Jews and all of you who live in Jerusalem, let me explain this to you; listen carefully to what I say. These people are not drunk, as you suppose. It's only nine in the morning! No, this is what was spoken by the prophet Joel:
"'In the last days, God says,
I will pour out my Spirit on all people.
Your sons and daughters will prophesy,
your young men will see visions,
your old men will dream dreams.
Even on my servants, both men and women,
I will pour out my Spirit in those days,
and they will prophesy.
I will show wonders in the heavens above
and signs on the earth below,
blood and fire and billows of smoke.
The sun will be turned to darkness
and the moon to blood
before the coming of the great and glorious day of the Lord.
ԱՌԱՔԵԱԼՆԵՐՈՒ ԳՈՐԾԵՐԸ (2.1-20)
Երբ Պենտէկոստէի օրը հասաւ, բոլոր հաւատացեալները միասնաբար մէկտեղուած էին: Յանկարծ սաստիկ հովի մը սուլոցին պէս ձայն մը հնչեց երկինքէն եւ լեցուց ամբողջ տունը, ուր անոնք նստած էին: Յետոյ անոնք տեսան հրեղէն լեզուներ, որոնք տարածուեցան եւ հանգչեցան իւրաքանչիւրին վրայ: Բոլոր ներկաները Սուրբ Հոգիով լեցուեցան եւ սկսան տարբեր լեզուներով խօսիլ, ինչպէս որ Հոգին խօսիլ կու տար:
Այն օրը Երուսաղէմ քաղաքը լեցուն էր բարեպաշտ Հրեաներով, որոնք աշխարհի բոլոր երկիրներէն եկած էին: Երբ այս ձայնը լսուեցաւ, մեծ բազմութիւն մը եկաւ խռնուեցաւ եւ բոլորը անակնկալի եկան, որովհետեւ կը լսէին թէ ի՛նչպէս անոնցմէ իւրաքանչիւրը իրենց սեփական լեզուով կը խօսի: Ամէնքն ալ սքանչացումով եւ զարմանքով կ'ըսէին իրարու.
- Այս խօսողները բոլորն ալ Գալիլեացիներ չե՞ն միթէ. ի՞նչպէս կ'ըլլայ որ մեր ծննդավայր երկիրներու լեզուներով կը խօսին, ինչպէս ահաւասիկ կը լսենք: Չէ՞ որ ահա մեր մէջ կան՝ Պարթեւներ, Մարեր, Ելամացիներ, Միջագետացիներ, Հրէաստանցիներ, Կապադովկիացիներ, Պոնտացիներ, Ասիացիներ, Փռիգիացիներ եւ Պամփիլիացիներ, Եգիպտացիներ, Կիրենիայի շրջանէն Լիպիացիներ, Հռոմէն եկած Հրեաներ եւ հրէութեան դարձած նորահաւատներ, Կրետացիներ եւ Արաբիացիներ: Եւ ահա բոլորս ալ մեր խօսած լեզուներով իրենցմէ կը լսենք Աստուծոյ մեծամեծ գործերուն մասին:
Ապշահար, եւ շփոթի մատնուած՝ կը հարցնէին իրարու.
- Ի՞նչպէս կարելի է բացատրել ասիկա:
Իսկ ոմանք ծաղրանքով կ'ըսէին.
- Նոր գինիով գինովցած են:
Այն ատեն, Պետրոս տասնըմէկ առաքեալներուն հետ ոտքի ելաւ եւ բարձրաձայն սկսաւ անոնց խօսիլ.
- Ո ՜ վ Հրէաստանցիներ եւ դուք բոլորդ որ հիմա Երուսաղէմ կը գտնուիք. իրականութիւնը գիտնալու համար՝ լսեցէք ինչ որ պիտի ըսեմ: Դուք կը կարծէք թէ ասոնք գինով են. բայց
այդպէս չէ, որովհետեւ առտուան ժամը ինն է դեռ: Մինչդեռ ասիկա կատարումն է Յովէլի մարգարէութեան, որ կ'ըսէ.-
«Այնուհետեւ երբ վերջին օրերը գան,-
կ'ըսէ Աստուած,-
իմ Հոգիս պիտի թափեմ բոլոր մարդոց վրայ.
ձեր տղաքն ու աղջիկները
իմ պատգամներս պիտի փոխանցեն ձեզի,
ձեր երիտասարդները տեսիլքներ պիտի ունենան
եւ ձեր ծերերը երազներ պիտի տեսնեն:
Այն օրերուն իմ Հոգիս պիտի թափեմ նաեւ
իմ ծառաներուս եւ աղախիններուս վրայ,
եւ անոնք եւս
իմ պատգամներս պիտի փոխանցեն ձեզի:
Երկինքի բարձունքին վրայ
հրաշքներ պիտի ցոյց տամ,
եւ նշաններ՝ վարը երկրի վրայ.
աշխարհ արիւնով, կրակով եւ թանձր ծուխով
պիտի լեցուի
արեւը պիտի խաւարի,
եւ լուսինը արիւնի գոյն պիտի առնէ,
նախքան Տիրոջ մեծ եւ փառահեղ օրուան գալը:
Այն ատեն ով որ Տէրը օգնութեան կանչէ՝
պիտի փրկուի» :
THE GOSPEL OF JESUS CHRIST ACCORDING TO JOHN (12.12-23)
"All this I have spoken while still with you. But the Counselor, the Holy Spirit, whom the Father will send in my name, will teach you all things and will remind you of everything I have said to you. Peace I leave with you; my peace I give you. I do not give to you as the world gives. Do not let your hearts be troubled and do not be afraid.
"You heard me say, 'I am going away and I am coming back to you.' If you loved me, you would be glad that I am going to the Father, for the Father is greater than I. I have told you now before it happens, so that when it does happen you will believe. I will not speak with you much longer, for the prince of this world is coming. He has no hold on me, but the world must learn that I love the Father and that I do exactly what my Father has commanded me.
"Come now; let us leave.
ՅԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ԱՒԵՏԱՐԱՆԸ ԸՍՏ ՅՈՎՀԱՆՆԷՍԻ (14.25-31)
Այս բոլորը խօսեցայ ձեզի, քանի տակաւին ձեզի հետ եմ: Բայց Մխիթարիչը՝ Սուրբ Հոգին, որ Հայրս ձեզի պիտի ղրկէ իմ անունովս, անիկա ձեզի ամէն ինչ պիտի սորվեցնէ եւ յիշեցնէ ինչ որ ես ձեզի ըսի:
- Խաղաղութիւն կը թողում ձեզի. իմ խաղաղութիւնս է որ կու տամ ձեզի, որ այս աշխարհի տուած խաղաղութենէն տարբեր է: Մի՛ խռովիք ու մի՛ վախնաք: Լսեցիք ինչ որ ըսի ձեզի, թէ՝ «Ահա կ'երթամ, բայց կրկին պիտի գամ ձեզի»: Եթէ զիս սիրէիք, ուրախ պիտի ըլլայիք որ Հօրս կ'երթամ, որովհետեւ Հայրս ինձմէ մեծ է: Այս բոլորը ձեզի ըսի՝ նախքան պատահիլը, որպէսզի երբ պատահին՝ այն ատեն հաւատաք: Այլեւս երկար պիտի չխօսիմ ձեզի, որովհետեւ ահա կու գայ այս աշխարհի իշխանը, որ իմ վրաս ո՛չ մէկ իշխանութիւն ունի: Բայց աշխարհը պէտք է գիտնայ թէ ես Հայրը կը սիրեմ եւ այդ է պատճառը, որ ինծի բոլոր պատուիրածները կը կատարեմ: Ելէ՛ք, երթանք այստեղէն:
