9 Յուլիս, 2020

Սեղմեցէք իւրաքանչիւր ձեռնարկի վրայ՝ համապատասխան կայքէջ երթալու համար

ԱՆՈՒՇԱՒԱՆ ԱՐՔԵՊԻՍԿՈՊՈՍ՝ Ս. ՍԱՐԳԻՍ ԵԿԵՂԵՑՒՈՅ ՄԷՋ (ՏԱԿԼԸՍԹԸՆ)

Կիրակի, 12 Յուլիսին, Անուշաւան Արքեպիսկոպոս պիտի նախագահէ Ս. Պատարագին եւ քարոզէ Ս. Սարգիս եկեղեցւոյ մէջ (Տակլըսթըն, Նիւ Եորք)։ Պատարագը պիտի մատուցանէ եկեղեցւոյ հոգեւոր հովիւ՝ Տ. Նարեկ Քհն. Թրթռեան։ Մեր հաւատացեալները կրնան արարողութեան հետեւիլ ուղիղ սփռումով։

ՏՐԴԱՏ ԹԱԳԱՒՈՐ, ԱՇԽԷՆ ԹԱԳՈՒՀԻ, ԽՈՍՐՈՎԻԴՈՒԽՏ ԻՇԽԱՆՈՒՀԻ Առաջնորդ Սրբազան Հօր քարոզը

Կիրակի, Յուլիս 5ին, Անուշաւան Արքեպիսկոպոս նախագահեց Ս. Պատարագին Ս. Վարդանանց եկեղեցւոյ մէջ (Ռիճֆիլտ, Նիւ Ճըրզի)։ Պատարագեց առաջնորդական փոխանորդ եւ եկեղեցւոյ հոգեւոր հովիւ՝ Գերպ. Տ. Սահակ Ծ. վրդ. Եմիշեան։ Ստորեւ կու տանք Առաջնորդ Սրբազան Հօր քարոզը։   Հայց. Եկեղեցւոյ օրացոյցին համաձայն երէկ տօնն էր Տրդատ թագաւորին, Աշխէն թագուհիին եւ Խոսրովիդուխտ իշխանուհիին: Ճիշդ է որ պատմութեան լուսարձակը Տրդատ թագաւորին վրայ կը կեդրոնանայ, այնուհանդերձ անոնցմէ իւրաքանչիւրը ունի անուրանալի իր ներդրումը: Տրդատ թագաւորի կեանքը լեցուն է ահաւոր վերիվայրումներով: Իր աչքերը հազիւ բացած այս աշխարհին, ան կորսնցուց իր հայրը՝ Խոսրով, եղբայրասպան՝ Անակի ձեռքով: Հետեւանքը եղաւ շատ աւելի անողոք, երբ Հայ իշխաններ սուրէ անցուցին դահիճին ընտանիքը, որմէ ազատեցաւ միայն Գրիգոր, իսկ Պարսից արքան բնաջնջել տուաւ Խոսրովի ընտանիքը, որմէ ազատեցան միայն Տրդատ եւ քոյրը՝ Խոսրովիդուխտ: Իրաւ որ Հայոց պատմութեան տխուր էջերէն մէկը կը կազմէ այս ողբերգութիւնը, որ բարեբախտաբար ունեցաւ դրական աւարտ մը: Տրդատ՝ որպէս արքայական տոհմի շառաւիղ, Հռոմի մէջ վայելեց կայսերական հովանաւորութիւն, ստացաւ զինուորական կրթութիւն եւ դարձաւ յաջողակ եւ անուանի զինուորական: Ագաթանգեղոս պատմիչ ուշագրաւ դրուագ մը ժառանգ թողած է մեզի անոր մասին: Տրդատ` Լիկիանոս զօրավարի հովանաւորեալը, առիթով մը երբ զօրքով ուշ երեկոյեան կու գայ մայրաքաղաք, որուն դարպասները փակ էին, առանց վարանելու կը ցատկէ փակ դարպասին վրայէն եւ ձիերուն համար յարդ կ՚ապահովէ: Յաջորդ օր կայսրը երբ կ՚իմանայ այս մասին, զինք ծպտել կու տայ եւ Տրդատ որպէս կայսր՝ մենամարտելով Գոթերու թագաւորին հետ կը յաղթէ անոր, արժանանալով կայսեր գովասանքին եւ վարձատրութեան: Աւելի ուշ, պատմութենէն ծանօթ ենք, թէ ան կը գրաւէ իր հօրենական գահը եւ Գրիգորի, Հռիփսիմէ կոյսին եւ իր ընկերուհիներու մահավճիռէն ետք լրիւ կը կորսնցնէ իր առողջութիւնը, զոր վերագտնելէ ետք կը մկրտուի եւ Քրիստոնէութիւնը կը յայտարարէ պետական կրօն: Տրդատ, իր մանկութենէն դատիարակուած ըլլալով որպէս ապագայ ղեկավար՝ շրջապատուած էր յարգանքով ու պատիւով եւ յաջողութիւններով, զինք նկատելով համարեա անպարտելի անձնաւորութիւն մը: Գրիգորի դատապարտութենէն, բայց մանաւանդ Հռիփսիմէի ողբերգական մահէն ետք, ան կը դիմագրաւէ արտասովոր հոգեվիճակ մը: Ինչպէ՞ս այս փխրուն անձերը կրցած էին մերժել իրենց շռայլուած պատիւները: Ի՞նչ ոյժ էր, որ զանոնք մղած էր արհամարհել իր անբեկանելի հրամանն ու սպառնալիքները: Ինչպէ՞ս կրցած էին այս տկար արարածները տանջանք ընտրել, քան հաճոյք, մահը նախընտրել, քան կեանքը: Ինչպէ՞ս չաստուածներու կամքին հակառակելով յանձն առած էին այս ամէնքը թշուառ Խաչեալի մը սիրոյն: Այս եւ նման անլուծելի հարցումներ մտալլկելով զինք պատճառ դարձան իր անբուժելի հիւանդութեան եւ պալատական կեանքէն հեռացման: Իրաւ է, որ հոն, ուր մարդկային ամէն կարողութիւն աւարտին կը հասնի, կը սկսի ներգործել աստուածային միջամտութիւնը, ինչպէս Պօղոս Առաքեալ եւս իր անձնական փորձառութեամբ կը վկայէ ըսելով. «Եղբայրնե՛ր, կ’ուզեմ որ գիտնաք՝ թէ ի՜նչ նեղութիւն կրեցինք Ասիա նահանգին մէջ: Մեր կարողութենէն ա՛յնքան վեր էր բեռը, որ գրեթէ ապրելու յոյսը կորսնցուցինք…որպէսզի սորվինք մենք մեզի չապաւինիլ, այլ՝ Աստուծոյ, որ կը յարուցանէ մեռելները» (Բ Կոր 1.8-9): Տրդատ եւս վերագտնելէ ետք իր առողջութիւնը, դրական կերպով փոխարկերպուելով դարձաւ նոր մարդ մը՝ աւելի տոկուն եւ բացառիկ անհատականութեամբ: Ճիշդ է որ Տրդատ աշխարհակալ մը չեղաւ ինչպիսին էին Տիգրան եւ Արտաշէս թագաւորները, սակայն ան գերազանցեց զանոնք իր ժողովուրդին տալով անկողոպտելի հարստութիւն մը որ հետզհետէ պիտի աճէր ու զարգանար իւրայատուկ հաւատքով ու մշակոյթով, որուն շնորհիւ ցամաքամասեր եւ ովկիանոսներ կտրող Հայը ամենայն հպարտութեամբ պիտի ծածանեցնէր իր ինքնութեան դրօշը ազգերու յաւերժական տողանցքին: Երկրորդ, Ճշմարիտ Աստուծոյ գիտութեամբ Տրդատ իր մէջ գտաւ աստուածային նկարագրի անզուգական արտայայտութիւնը, որ է՝ խոնարհութիւնը: Աստուածամօր փառաբանութեան երգի բառերով «Տէրը Իր բազուկով զօրութիւն ցոյց տուաւ, ոչնչացուց հպարտները՝ իրենց բոլոր խորհուրդներով: Գահազրկեց արքաները եւ բարձրացուց խոնարհները» (Ղկ 1.51-52): Արդարեւ, Տրդատ խոնարհութեան կոթողական օրինակ տուաւ երբ որպէս արքայ միայն հրաման չարձակեց ճարտարապետներու եւ բանուորներու որ շինեն Էջմիածնայ տաճարը, այլ՝ երբեմնի մարմնակրթանքի փայլուն հերոս եւ քաջայաղթ մարտիկը, անձամբ Մասիս սարէն ժայռեր պոկելով, իր ուսերուն շալկած բերաւ, որպէսզի քարակոփները զայն յարմարցնեն տաճարի հոյակերտ շինուածքին համար: Իրաւ որ ինքզինք խոնարհեցնելով եւ բանուորներուն հետ բանուորութիւն ընելով ու քրտնելով Աստուծոյ փառքին համար, ան առաւել եւս փառաւորուեցաւ:      Եւ վերջապէս, Քրիստոնէութիւնը պետական կրօն հռչակելով, Տրդատ իրա՛ւ ղեկավար հանդիսացաւ՝ ուղիղ ընտրութիւն ընելով իր անձին, արքունական ընտանիքին, ազգին համար, նաեւ օրինակ հանդիսանալով այլ թագաւորներու: Արդարեւ, տասնամեակ մը ետք էր, որ Կոստանդիանոս կայսրը այլ կրօններու կարգին ազատ կրօն պիտի հռչակէր Քրիստոնէութիւնը՝ Հռոմէական կայսրութեան սահմաններէն ներս, իսկ շուրջ եօթր տասնամեակ ետք, միայն Թէոդոս կայսրը զայն պիտի հռչակէր կայսրութեան միակ կրօնը: Ճշմարիտ ղեկավարի ձիրքը կը յայտնաբերուի, երբ ան չի՛ մեկնիր իր անձին շահերէն, այլ Նախախնամող Աստուծոյ նման բոլորին բարիք կը տնօրինէ:   Ահա, սիրելի հաւատացեալներ, երբ սուրբերու կեանքին ծանօթանանք եւ միախառնենք մեր առօրեային, կը զօրացնենք մեր իսկ արմատները փոթորկոտ կեանքի անակնկալները դիմագրաւելու համար: Ուստի որքան ալ կարծենք թէ զօրաւոր անհատականութեան տէր մարդ ենք, Տրդատ թագաւորի նման բացուինք Աստուծոյ շնորգքի անհուն բարիքներուն՝ զօրացնելով մեր ինքնութիւնն ու դիմադրականութիւնը երեւելի եւ աներեւոյթ ամէն տեսակի թշնամիներու դէմ: Անոր նման քալենք խոնարհութեան ճամբով յաղթահարելու համար չարիքներու արմատ՝ հպարտութիւնը: Եւ վերջապէս, կեանքի տարբեր կալուածներէն ներս որպէս պատասխանատու, մեծաւոր կամ ղեկավար մեր ազատ կամքով Աստուծոյ կամքի ընտրութիւնը ընենք, որ միայն ու միայն բարօրութեան, խաղաղութեան եւ երջանկութեան ծնունդ կու տայ: Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու անկախութեան տօնին առթիւ, աղօթենք որ Աստուած անվտանգ պահէ համայն աշխարհը, մեր հայրենիքը եւ Միացեալ Նահանգները՝ ամէն տեսակի երեւելի եւ աներեւոյթ թշնամիներէ, վտանգներէ ու ժահրերէ: Նաեւ, նկատի ունենալով որ այսօր կ՚ամբողջանայ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Սուրբ Աթոռին գահակալ՝ Նորին Սուրբ Օծութիւն Տէր Տէր Արամ Ա. Հայրապետի կաթողիկոսական օծման 25ամեակը, աղօթենք որ Ամենակալն Աստուած Հայ եւ Ընդհանրական եկեղեցւոյ օրհնութիւն հանդիսացած, Թադէոս ու Բարթողիմէոս առաքեալներով ժառանգուած հաւատքի ջահակիր՝ Արամ Կաթողիկոսին քաջառողջ կեանք պարգեւէ եւ անսպառ կորով, որպէսզի առաւել հաւատք ներշնչէ մեր ժողովուրդին՝ մինչեւ բացուին դռներն յուսոյ եւ մեր երկրէն փախ տայ ձմեռն, փառաւորելով Ամենասուրբ Երրորդութիւնը։ Ամէն:

«ՏԱԹԵՒԱՑԻՆԵՐ»Ը՝ ԻՐԵՆՑ ՎԿԱՅՈՒԹԻՒՆՆԵՐՈՎ

«Ս. Գրիգոր Տաթեւացի» լսարանի ամառնային ծրագրի 34րդ տարեշրջանը տեղի ունեցաւ 29 Յունիսէն 3 Յուլիս։ Թեմիս բարեջան առաջնորդ՝ Գերշ. Տ. Անուշաւան Արքեպիսկոպոսի հովանաւորութեամբ, եւ Ազգ. Առաջնորդարանի Քրիստոնէական Դաստիարակութեան բաժանմունքի կազմակերպութեամբ այս ծրագրին մասնակցեցան 13-18 տարեկան 55 աշակերտներ՝ 14 ծուխերէ, ինչպէս եւ 12 հոգեւորականներ։ Պսակաձեւ ժահրի համավարակին պատճառով, «Տաթեւ» ծրագիրը այս տարի խտացուած ձեւով տեղի ունեցաւ՝ Zoomի միջոցով։ Ամէն օր սկսաւ աղօթքի կարճ արարողութեամբ, որուն կը հետեւէին իրերայաջորդ երկու դասախօսութիւններ երեք տարբեր տարիքային խումբերու համար։ Ստորեւ կու տանք կարգ մը մասնակիցներու տպաւորութիւնները.   «Այս տարի, Տաթեւը ո՛չ մէկ ուրիշ տարուան կը նմանէր։ Բոլորս միասին ըլլալու եւ շաբաթը վայելելու անկարելիութեան դիմաց, Տաթեւը Zoom-ով տեղի ունեցաւ։ Դասախօսութիւնները գրաւիչ էին ու խորաթափանց, եւ ինծի օգնեցին նոր բաներ սորվիլ եւ Աստուծոյ աւելի մօտենալ»։ (Նորա Դարբինեան) «Ուրախ եմ, որ մասնակցեցայ Տաթեւ առցանց ծրագրին։ Իսկապէս լաւ փորձառութիւն մըն էր։ Դասաւանդութիւնները կազմակերպուած էին ու իմ հետաքրքրութիւններս գոհացուցին։ Ահագին բան սորվեցայ»։ (Ալեակ Մկրեան) «Առցանց Տաթեւը անձամբ ներկայ ըլլալէն շատ տարբեր փորձառութիւն մըն էր։ Շատ հետաքրքրական էր եւ բոլոր դասախօսութիւնները հաւնեցայ։ Հաճելի էր նաեւ միւս Տաթեւացիներուն հետ յարաբերութիւնը։ Կը յուսամ, որ յառաջիկայ տարի կարենամ վերադառնալ եւ բոլորը անձնապէս տեսնել»։ (Թալին Լագիսեան)   «Տաթեւ առցանց ծրագիրը շատ սիրեցի, աւելի բաներ սորվեցայ մեր կրօնքի մասին։ Անհամբեր կը սպասեմ յառաջիկայ տարուան» (Ալեքս Թաշճեան) «Տաթեւը՝ Zoomի միջոցաւ, տարբեր է։ Անձամբ չտեսանք զիրար, բայց հաճելի էր բոլորը տեսնել Zoomի միջոցաւ»։ (Լիլի Գարակէօզեան) «Մեծ պատիւ մըն էր Տաթեւի 2020ի ծրագրին մաս կազմել։ Իւրաքանչիւր դաս շատ հետաքրքրական ու դաստիարակիչ էր։ Շատ ուրախ եմ, որ մասնակցելու առիթը ունեցայ»։ (Արին Մարգարեան) «Այս տարուան Տաթեւը բաւական տարբեր էր անցեալ տարիներէն։ Ամէն օր սկսաւ կարճ աղօթքով, որուն հետեւեցան երկու դասախօսութիւններ, որոնք փոխգործօն (interactive), տեղեկատուական եւ դաստիարակիչ էին։ Տաթեւը հոյակապ փորձառութիւն մըն էր, եւ կը յուսամ բոլորը անձնապէս տեսնել յառաջիկայ տարի»։ (Արփի Տօնոյեան) «Այս տարի, Տաթեւը շատ լաւ կազմակերպուած էր՝ ըստ տրամադրելի միջոցներուն։ Դասերը շահեկան էին եւ կ՚արժէր անոնց մասնակցիլը։ Անհամբեր եմ մասնակցելու յառաջիկայ տարի»։ (Նարեկ Գասարճեան) «Շատ հաճելի փորձառութիւն մըն էր Տաթեւի առցանց ամառնային դասերուն մասնակցիլ։ Դասերուն մեծամասնութիւնը սիրեցի եւ անոնցմէ օգտուեցայ։ Նիւթերը հետաքրքրական էին։ Անհամբեր կը սպասեմ Տաթեւի ապագայ ծրագիրներուն» (Գեղամ Սարգիսեան)

ԱԶԳԱՅԻՆ ՏՈՒՐՔ - 2020 ԱՐՏԱԿԱՐԳ ՄԱՐԴԻԿ՝ ԱՐՏԱԿԱՐԳ ԺԱՄԱՆԱԿՆԵՐՈՒ ՄԷՋ

Մեր ջանքերուն բազմապատկումին զուգահեռ, մեր կարիքներն ալ նոյնքան մեծցած են։ Ձեր աջակցութիւնը հարկաւոր է՝ աւելի քան երբեք։ Ձեր առատաձեռն օժանդակութիւնը կը խնդրենք, «յիշելով այն խօսքը, որ Տէր Յիսուս ինք ըսաւ, թէ՝ “Աւելի լաւ է տալը, քան առնելը”» (Գործք 20.35):   Միասնական ջանքերով կատարուած մեծ իրագործումները պէտք ունին ձեր օգնութեան, որպէսզի մնայուն դառնան եւ մեր գործը շարունակենք առաւել թափով եւ ուժով։

ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՆՉԱԿԱՆ ԸՆԹԵՐՑՈՒՄՆԵՐ

ԿԻՐԱԿԻ, 12 ՅՈՒԼԻՍ Զ. ԿԻՐԱԿԻ ՀՈԳԵԳԱԼՈՒՍՏԷՆ ԵՏՔ ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ ՎԱՐԴԱՎԱՌԻ ՊԱՀՔԻ

ՃՇ. ԸՆԹԵՐՑՈՒՄ Եսայի 3:1-11   ԹՈՒՂԹ ՀՌՈՄԱՅԵՑԻՆԵՐՈՒՆ 11:13-24 Բայց ձեզի՝ հեթանոսներուդ կ’ըսեմ.- Հեթանոսներուն առաքեալ ըլլալու իմ պաշտօնովս կը պարծենամ, մտածելով որ թերեւս այս ձեւով ազգակիցներուս նախանձը գրգռեմ եւ յաջողիմ անոնցմէ ոմանք փրկել: Որովհետեւ, եթէ Աստուած զանոնք մերժեց, որպէսզի հեթանոս աշխարհը հաշտեցնէ իրեն հետ, կը նշանակէ թէ երբ վերստին ընդունի զանոնք՝ մեռելներու յարութիւնը տեղի պիտի ունենայ: Թէ Աստուած վերստին պիտի ընդունի զանոնք՝ յստակ է, որովհետեւ երբ բերքին երախայրիքը Աստուծոյ ընծայուած է, կը նշանակէ թէ ամբողջը Աստուծոյ ընծայուած է. նոյնպէս, եթէ ծառին արմատները Աստուծոյ նուիրուած են, կը նշանակէ թէ ճիւղերն ալ Աստուծոյ նուիրուած են: Ճիշդ է որ այդ ճիւղերէն ոմանք կտրուեցան, եւ դուն՝ որ վայրի ձիթենի մըն էիր՝ անոնց տեղ պատուաստուեցար եւ այդ ձիթենիին արմատներէն եկող հարուստ աւիշը ըմպեցիր: Բայց մի՛ պարծենար եւ մի՛ արհամարհեր կոտրած ճիւղերը. մի՛ մոռնար որ դո՛ւն արմատներուն վրայ հաստատուած ես եւ ո՛չ թէ արմատները քու վրադ: Հիմա պիտի ըսես՝ «Աստուած այդ ճիւղերը կտրեց՝ զիս պատուաստելու համար»: Իրաւ է, անոնք՝ Հրեաները կտրուեցան, որովհետեւ չհաւատացին, եւ դուն՝ հեթանոսդ, հաւատալուդ համար արմատին վրայ հաստատուեցար. բայց մի՛ հպարտանար, այլ՝ վախցիր: Որովհետեւ եթէ Աստուած բուն ճիւղերուն չխնայեց, թերեւս քեզի երբեք չխնայէ: Տե՛ս թէ ո՛րքան բարի է Աստուած եւ խիստ՝ միաժամանակ: Խիստ է հաւատքի մէջ կործանածներուն հանդէպ եւ բարի՝ քեզի հանդէպ, պայմանաւ որ շարունակես անոր բարութեան արժանի մնալ. այլապէս դուն ալ պիտի կտրուիս: Նոյնպէս ալ, եթէ Հրեաները թողուն իրենց անհաւատութիւնը, կրկին պիտի պատուաստուին արմատին վրայ, որովհետեւ Աստուած կրնայ զանոնք վերստին պատուաստել: Եթէ դուն, որ իսկականին մէջ վայրի ձիթենի մըն էիր, կտրուեցար եւ պատուաստուեցար ընտանի ձիթենիին վրայ, որ քու բունդ չէր, որքա՜ն աւելի դիւրութեամբ պիտի պատուաստուին նոյն այդ ձիթենիին բնական ճիւղերը:   ՄԱՏԹԷՈՍԻ ԱՒԵՏԱՐԱՆ 14:13-21 Երբ Յիսուս Յովհաննէսի գլխատումը լսեց, առանձինը նաւակ մտնելով՝ այդտեղէն գնաց ամայի վայր մը: Շրջանի քաղաքներուն բնակիչները լսելով ասիկա, քալելով հետեւեցան իրեն: Երբ Յիսուս նաւակէն դուրս ելաւ, տեսաւ մեծ բազմութիւնը, գթաց անոնց վրայ եւ հիւանդները բժշկեց: Երեկոյեան, իր աշակերտները մօտեցան իրեն եւ ըսին.   – Ամայի տեղ ենք եւ ժամանակն ալ ուշ է. արձակէ՛ ժողովուրդը, որպէսզի երթան շրջակայ գիւղերը իրենց համար ուտելիք գնելու: Յիսուս ըսաւ. – Իրենք պէտք չունին երթալու: Դո՛ւք տուէք անոնց ուտելիքը: Անոնք ըսին Յիսուսի. – Հոս գրեթէ ոչինչ ունինք, բացի հինգ հացէ եւ երկու ձուկէ: Յիսուս ըսաւ. – Հո՛ս բերէք ատոնք: Եւ հրամայեց որ ժողովուրդը նստեցնեն խոտին վրայ: Ապա առաւ հինգ հացը եւ երկու ձուկը, աչքերը երկինք բարձրացուց, օրհնեց, կտրեց հացերը եւ տուաւ աշակերտներուն, որոնք բաժնեցին ժողովուրդին: Բոլորն ալ կերան ու կշտացան. եւ աշակերտները աւելցած կտորները հաւաքելով՝ տասնըերկու սակառ լեցուցին: Իսկ ուտողները շուրջ հինգ հազար հոգի էին, կիներն ու մանուկները չհաշուած:

ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՏԱՍՆԵՐԿՈՒ ԱՌԱՔԵԱԼՆԵՐԸ ԵՒ ՏԱՍՆԵՐՐՈՐԴ ԱՌԱՔԵԱԼԸ՝ ՍՈՒՐԲ ՊՕՂՈՍ

Շաբաթ, 11 Յուլիսին, Հայաստանեայց Եկեղեցին կը յիշատակէ Քրիստոսի տասներկու առաքեալներու եւ Ս . Պօղոսի տօնը, որ կը համարուի «տասներրորդ առաքեալ»ը։   Քրիստոս տասներկու առաքեալ ընտրեց, որպէսզի Իր Առաքելութիւնը շարունակէին եւ յորդորեց անոնց քարոզել եւ մկրտել հաւատացեալներ աշխարհի չորս ծագերուն (Մատթ 28։19-20)։ Տասներկու օգնականները «Առաքեալ» կոչեց (Ղուկ. 6։13, Մատթ. 3։14)։ Առաքեալ (apostle) բառը կու գայ յունարէն apostellein բառէն («առաքեալ՝ ղրկուած»՝ հայերէնով)։ Առաքեալները իրենց կեանքը նուիրեցին ԽՕՍՔը (Բանը) տարածելու եւ իրենց վստահուած սուրբ կոչումը կատարելու։ Իրենց պարտականութիւնը պարզապէս ԽՕՍՔը հաղորդել չէր, այլ զայն գործադրութեան դնել, առօրեայի վերածել։   Պօղոս (նախապէս ծանօթ՝ Սօղոս անունով) սկզբունքով թշնամի եւ հալածող էր քրիստոնէութեան։ Դամասկոսի ճամբուն վրայ տեսիլք մը ունեցաւ ու դարձի եկաւ, քրիստոնէութիւնը ընդունեց եւ նոր կրօնքի արագ սփռման պատճառ դարձաւ ինք անձամբ։ Նոր Կտակարանի կարեւոր մէկ մասը Պօղոս Առաքեալի հեղինակութիւնն է։   Քրիստոնէական հաւատքը Թադէոս եւ Բարթուղիմէոս Առաքեալներուն կողմէ Հայաստան քարոզուած ըլլալով, մեր Եկեղեցին կը կոչուի Առաքելական։   «Անճառելի դրախտին աստէն տեսող եւ երրորդ երկնից ․ նկատող բարձանց , խորոց բանալի ․ երեքտասան սուրբ առաքեալ Պօղոս հայր համատարած ․ բարեխօս լեր առ Քրիստոս»։  (Անճառելի դրախտը եւ երրորդ երկինքը այս աշխարհէն տեսնող, բարձունքները նկատող, խորութիւնները բացայայտող Պօղոս տասներրորդ սուրբ առաքեալ, հայր ընդհանրական, մեզի համար Քրիստոսի մօտ բարեխօսէ․․․ )

ԵՂԻՍԷ ՄԱՐԳԱՐԷՆ

Այսօր, Հինգշաբթի, 9 Յուլիս, Հայաստանեայց Եկեղեցին կը նշէ Եղիսէ մարգարէի տօնը։ Անոր կեանքն ու գործը արձանագրուած են Թագաւորներու Ա. եւ Բ. գիրքերուն մէջ։ Եղիսէ (եբր. «Աստուած փրկութիւն է») աշակերտ էր Եղիա մարգարէին, որ Աստուծոյ հրամանով պարզ գիւղացի մը՝ Եղիսէն, իր յաջորդը նշանակեց, այն ձեւով, ինչպէս Յիսուս շատ աւելի ուշ պիտի ընէր իր աշակերտներուն պարագային՝ Գալիլիոյ մէջ։ Եղիսէ հրաշքներ գործեց հիւանդներ առողջացնելով եւ մեռելներ կենդանացնելով, տեսակ մը կանխագուշակում՝ Աւետարանի հրաշքներուն։ Ան կը պատգամէր իր հետեւորդներուն, որ վերադառնային կրօնական աւանդութեան եւ ընդունէին Աստուծոյ գերիշխանութիւնը կեանքի բոլոր երեսներուն վրայ։ Երբ ան հիւանդները կը բժշկէր, կ՚ուզէր փաստել Աստուծոյ իշխանութիւնը կեանքի ու մահուան վրայ, իսկ երբ կ՚օգնէր մարտի պահուն, կ՚ուզէր փաստել Աստուծոյ իշխանութիւնը ազգերու վրայ։

ԲԱՐԵԿԵՆԴԱՆ ԱՅԼԱԿԵՐՊՈՒԹԵԱՆ ՏՕՆԻ

Այս Կիրակի, 12 Յուլիսին, Հոգեգալստեան յաջորդող վեցերորդ Կիրակին, Բարեկենդանն է հնգօրեայ (Երկուշաբթիէն Ուրբաթ) պահեցողութեան շրջանին, որ կը նախորդէ Այլակերպութեան Տօնին կամ Վարդավառին, զոր պիտի տօնենք Կիրակի, 19 Յուլիսին։

«Մեծն Ներսէս» բարեսիրական հասարակական կազմակերպութեան կողմէ կատարուող որբերու հովանաւորութիւնը կը շարունակէ մնալ Ազգ. Առաջնորդարանի Հայաստանի ու Արցախի ծրագիրներուն առանցքը՝ 1993էն ի վեր։ Հովանաւորուած երեխաները կանոնաւորապէս կը թղթակցին իրենց հովանաւորին հետ։ Այդ նամակներէն նմոյշներ կը ներկայացնենք ամէն շաբաթ, յիշելով միայն գրողներուն անունները՝ անոնց ինքնութիւնը գաղտնի պահելու համար։     Այս շաբթուան նամակին հեղինակը՝ Արսէնը, կը հովանաւորուի տէր եւ տիկ. Արթըր Պետրոսեանի կողմէ։

«Բարեւ Ձեզ, պարոն բարերար։ Ես Արսէն ………… եմ՝ 16 տարեկան, ապրում եմ Աշտարակի շրջան՝ գիւղ Սասունիկում։ Սովորում եմ Գէորգ Չաւուշի անուան միջնակարգ դպրոցի 10րդ դասարանում։ Ծնողներիս մահից յետոյ գտնւում եմ մայրական տատիկիս խնամքին։ Յաճախում եմ երաժշտական դասընթացքների, նուագում եմ՝ ակարդիոն։ Դպրոցը աւարտելուց յետոյ կը ցանկանայի ուսումս շարունակել երաժշտական գծով»։

ՀՈՎԱՆԱՒՈՐԻ ՍՊԱՍՈՂ ՈՐԲԵՐ

«Մեծն Ներսէս» կազմակերպութեան որբերու հովանաւորութեան ծրագիրը այժմ երկու բաժիններէ կը բաղկանայ.   ա) Անչափահաս որբեր՝ մինչեւ 18 տարեկան։   բ) Չափահաս որբեր, որոնք 18 տարեկանը բոլորելէ ետք իրենց կրթութիւնը կը շարունակեն բարձրագոյն ուսման հաստատութեան մը մէջ։                      Եթէ կ՚ուզէք Ազգ. Առաջնորդարանի ցուցակին մէջ սպասող անչափահաս որբ երեխայ մը հովանաւորել (այժմ աւելցած են, դժբախտաբար, պսակաձեւ ժահրի զոհերու զաւակներ), կրնաք Առաջնորդարանիս հետ կապուիլ ելեկտրոնային նամակով՝  sophie@armenianprelacy.org,     կամ հեռաձայնով (212-689-7810)։ Անչափահաս որբերու պարագային, կրնաք նաեւ սեղմել վարի կապին վրայ։

ԱԶԳԱՅԻՆ ԱՌԱՋՆՈՐԴԱՐԱՆԻ ՎԻՃԱԿԱՀԱՆՈՒԹԻՒՆԸ՝ ՍԵՊՏԵՄԲԵՐ 12ԻՆ

Տասնամեակներէ ի վեր, Ազգ. Առաջնորդարանը կը հովանաւորէ տարեկան վիճակահանութիւն մը՝ ի նպաստ իր դաստիարակչական եւ կրօնական ծրագիրներուն։ Սովորաբար, թիւերը կը քաշուին Մայիսին՝ Ազգային Երեսփոխանական Ժողովի աւարտին։ Այս տարի, սակայն, պսակաձեւ ժահրի համավարակը բռնկեցաւ, երբ վիճակահանութեան տոմսերու վաճառքը ընթացքի մէջ էր, իսկ Երեսփոխանական Ժողովը յետաձգուեցաւ։   Ուրախ ենք յայտնելու, որ վիճակահանութեան նոր թուականը ճշդուած է Սեպտեմբեր 12ին։ Գլխաւոր մրցանակը 5.000 տոլար պիտի ըլլայ, երկրորդը՝ 2.000 տոլար, իսկ յաջորդական երեք մրցանակներ ալ պիտի ըլլան՝ 1.000ական տոլարի արժողութեամբ։ Այսուհանդերձ, ինչպէս սովոր ենք ըսել, այս վիճակահանութեան մէջ բոլորս կը շահինք, քանի որ ամբողջ գումարը կը նպաստէ Առաջնորդարանի ծրագիրներուն։ Վիճակահանութեան տոմսերը 100 տոլար են։ Տեղեկութիւններու, ինչպէս եւ տոմսեր գնելու համար, կրնաք դիմել ձեր շրջանի ծուխին եւ կամ Առաջնորդարանի գրասենեակ ( email@armenianprelacy.org կամ 212-689-7810)։

ՄԵՐ ԴՊՐՈՑՆԵՐԷՆ

Ս. ՍՏԵՓԱՆՈՍ ԱՄԷՆՕՐԵԱՅ ՎԱՐԺԱՐԱՆԻ ՏԱՐԵՎԵՐՋԸ

Ս ․ Ստեփանոս ամէնօրեայ վարժարանի 2019-2020ի շրջանաւարտներու աւարտական պաշտօնական հանդիսութիւնը յառաջիկայ Դեկտեմբերին տեղի պիտի ունենայ, Ծննդեան երգահանդէսի ընթացքին։ Մինչ այդ, սակայն, անոնց համար անակնկալ տարբեր միջոցառումներ կազմակերպուեցան։ — Մայիս 30ին վարժարանի տնօրէնուհին եւ իրենց ուսուցիչները ինքնաշարժներով հանդիպեցան իւրաքանչիւր աշակերտի տունը շնորհաւորական ցուցանակով եւ վկայագիրներ յանձնեցին։ Այդ վկայագիրները “Armenia Tree Project”ին կողմէ էին, որոնք կը հաստատէին, թէ դպրոցը այս տարուան շրջանաւարտներուն ի պատիւ՝ Հայաստանի մէջ ծառեր կը հովանաւորէր։ — Յուլիս 19ին, աշակերտներուն աւարտելու որոշուած թուականին, առաւօտուն՝ առցանց հաւաք մը կազմակերպուած էր, որուն կը մասնակցէր ամբողջ դպրոցը։ Իսկ երեկոյեան՝ աւարտականի աշակերտները՝ իրենց տարազները հագած, գլխարկներն ու դիմակներով միասին հաւաքուեցան դպրոցին դիմաց։ Անոնք օրուան պարտադիր օրէնքներուն համաձայն իրարմէ 6 ոտք հեռու կեցած էին, իսկ դպրոցի մնացեալ ընկերներն ու ծնողները ինքնաշարժներու շքերթով անցան եւ իրենց ուրախութիւնը արտայայտեցին։ Այս անակնկալները անմոռանալի պիտի մնան բոլոր մասնակիցներուն համար։

«ԳՈՐԾՆԱԿԱՆ ԱՐԵՒՄՏԱՀԱՅԵՐԷՆ» ՅԱԿՈԲ ՉՈԼԱՔԵԱՆ

Այս աշխատասիրութիւնը կազմուած է հինգ բաժիններէ՝ ձեւաբանութիւն, շարահիւսութիւն, ուղղագրութիւն, կէտադրութիւն եւ գլխագիրի գործածութիւն։ Ան իբրեւ մեկնակէտ ընդունած է արեւմտահայերէնի խնդրայարոյց հարցերը մէկտեղելու, անոնց լուծման առաջարկներ բերելու եւ ուղեցոյց մը առաջարկելու Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսարանին կից Արեւմտահայերէնի Պաշտպանութեան Յանձնախումբի թելադրութիւնը։ Հեղինակը փորձած է գործնական հետաքրքրութիւններ գոհացնել, խուսափելով տեսական վերլուծումներ կատարելէ, քերականագիտական սահմանումներ մէջբերելէ, բացի այն պարագաներէն, երբ հարցը հասկնալի դարձնելու համար նախ անհրաժեշտ եղած է ընդհանուր օրինաչափութիւն մը յիշեցնելը։

Այս գիրքը տրամադրելի է  Ազգային Առաջնորդարանի գրախանութէն։ Ստանալու համար դիմեցէք   books@armenianprelacy.org   հասցէին կամ հեռաձայնեցէք 212-689-7810 թիւին։

ՄԱՅՔԼ ՓԱՓԱԶԵԱՆԻ “DOCTOR OF MERCY” ԳԻՐՔԸ ՄՐՑԱՆԱԿ ԿԸ ՇԱՀԻ

Կաթողիկէ հրատարակչատուներու ընկերակցութիւնը (Catholic Press Association) աստուածաբանութեան պատմութեան, Եկեղեցւոյ հայրերու եւ մայրերու բաժանմունքին մէջ իր երկրորդ մրցանակը յատկացուցած է դոկտոր Մայքլ Փափազեանի “Doctor of Mercy” (Ողորմութեան վարդապետ) հատորին, որ Գրիգոր Նարեկացիի գրական գործերու, ինչպէս նաեւ աստուածաբանութեան ու հոգեկանութեան ներածութիւն մըն է, եւ Նարեկի վանքի սուրբին գրութիւններուն ժամանակակից հնչեղութիւնը ցոյց կու տայ։ Այս ընկերակցութիւնը տարեկան մրցանակներ կը յատկացնէ գիրքերու՝ հրատարակիչներու, հեղինակներու եւ խմբագիրներու գործունէութեան արդիւնքը արժեւորելու նպատակով։ Դոկտ. Փափազեան փիլիսոփայութեան դասախօս է Պերրի գոլէճի մէջ (Ռոմ, Ճորճիա), ուր 1998 թուականէն կը դասաւանդէ փիլիսոփայութիւն եւ Նոր Կտակարանի յունարէն։ Մրցանակակիր հատորը կրնաք ապսպրել Ազգային Առաջնորդարանի գրախանութէն, ուր նաեւ ծախու են Առաջնորդարանիս կողմէ հրատարակուած դոկտ. Փափազեանէն երկու այլ հատորներ՝ “Light from Light” (Հայ Եկեղեցւոյ պատմութեան ու աստուածաբանութեան ներածութիւն մը) եւ Ստեփանոս Սիւնեցիի «Մեկնութիւն չորս աւետարանիչներու» գործի անգլերէն թարգմանութիւնը։

Կոմիտաս 150 – Gomidas 150 Praying with the Armenian Apostolic Church Armenian Language Matters Աղօթարան – House of Prayer Let’s Chat 1 Let’s Chat 2 Let’s Chat 3 Commentary on the Nicene Creed Հայաստանի պատմական ատլաս / Historical Atlas of Armenia A Course in Western Armenian Armenian Dictionary in Transliteration Հաւատով խոստովանիմ / In Faith in Confess Մեկնութիւն Չորից Աւետարանչաց / Commentary on the Four Evangelists Sticky Alphabet Արեւագալի, Խաղաղական, Հանգստեան Ժամերգութիւններ   Նոր Կտակարան եւ Սաղմոսներ Սուրբ Պատարագ Հայաստանեայց Առաքելական Եկեղեցւոյ The Divine Liturgy of the Armenian Apostolic Holy Church Light from Light: An Introduction to the History and Theology of the Armenian Church Historiography of Fifth Century Armenia Երգապսակ – Yerkabsag CD Արեւագալ – Arevakal CD Deacon’s Guide to Singing the Divine Liturgy CD

ՆԱՐ-ԴՈՍ (մահ՝ Յուլիս 13, 1933)

Նար-Դոսի անունը իր ուրոյն տեղը պահած է արեւելահայ գրականութեան մէջ իբրեւ իրապաշտութեան ներկայացուցիչ՝ Շիրվանզադէի կողքին։ Միքայէլ Յովհաննիսեան ծնած է Մարտ 13, 1867ին, Թիֆլիսի մէջ, բուրդ վաճառողի մը ընտանիքին մէջ։ Սկզբնական կրթութիւնը ստացած է Սուրբ Կարապետ եկեղեցւոյ ծխական դպրոցին մէջ, եւ ապա ուսումը շարունակած է քաղաքի Նիկոլաեւեան դպրոցին մէջ։ Թէեւ ընդունուած է Քութայիսի նահանգի Խոնի ուսուցչական վարժարանին մէջ, բայց ապրուստի միջոցներ չունենալով՝ ուսումը անաւարտ ձգած ու Թիֆլիս վերադարձած է։ Այդպէս է, որ անցած է արհեստի եւ փականագործութիւն սորված է «Միքայէլեան» արհեստագործական դպրոցին մէջ, բայց շուտով ձգած է՝ լրագրական ասպարէզը մտնելու համար։ 1880ական թուականներուն, արդէն սկսած էր իր գեղարուեստական փորձերը՝ բանաստեղծութիւններով, ապա՝ պատմուածքներով։ Գրած է նաեւ թատերախաղեր ու առաջին վիպական փորձերը՝ վիպակներու եւ վէպերու ձեւին տակ։ Կեանքի իրապաշտ վերլուծման առաջին փորձը կատարած է 1888ին՝ Նար-Դոս գրչանունով, «Աննա Սարոյեան» նամականի-վիպակին մէջ։ Այստեղ, ընտանիքի մը կործանումի ընդմէջէն, գրագէտը ներկայացուցած է մարդու իտէալներուն եւ իշխող հանրութեան միջեւ գոյութիւն ունեցող մեծ խզումը։ 1890-1906ին «Նոր դար» օրաթերթի պատասխանատու քարտուղար եղած է։ Այս շրջանին զուգադիպած է Նար-Դոսի ստեղծագործութեան նոր շրջանը՝ հոգեբանական վերլուծման խորութեամբ։ 1898ին լոյս տեսած «Սպաննուած աղաւնին» վիպակին մէջ, ան ներկայացուցած է կնոջ մը խեղուած ու ողբերգական ճակատագիրը։ Համակերպումը չէ, որ հերոսուհին՝ Սառան, կործանման կ՚առաջնորդէ, այլ ընկերութեան մէջ բոլոր դատապարտուածներուն անունով կատարած բողոքը։ Այս վիպակը 2009ին հայկական համանուն շարժապատկերի նիւթը եղած է։ 1904ին «Աղբիւր-Տարազ» պարբերականին մէջ Նար-Դոս աշխատած է իբրեւ քարտուղար եւ սրբագրիչ, իսկ 1913-1918 թուականին՝ «Սուրհանդակ» թերթին մէջ։ Իր լաւագոյն ստեղծագործութիւնները հրատարակած է 1911-1912ին։ «Պայքար» (1911) վէպին մէջ աշխատած է ցոյց տալ ժամանակի հայ իրականութեան գլխաւոր հանրային հոսանքներուն՝ պահպանողականներուն եւ ազատականներուն բախումը, շօշափած է ընկերային խնդիրներ, ցոյց տուած է կեանքի ողբերգական ելեւէջները եւ քննադատած՝ հանրութեան անտարբերութիւնն ու արհամարհանքը անհատին հանդէպ: Իսկ «Մահը» (1912) վէպին մէջ ներկայացուած են կեանքի յոռետես փիլիսոփայութիւն որդեգրած երիտասարդի մը հայեացքները, որոնց հակադրուած է թրքական բռնատիրութեան դէմ պայքարին մէջ զոհուած անհատը։ Խորհրդային կարգերու հաստատումէն ետք, որոշ ժամանակ շարունակած է սրբագրիչի աշխատանքը։ 1931ին Նար-Դոսի գրական գործունէութեան 45ամեակը տօնուած է եւ անոր շնորհուած՝ Վրաստանի ժողովրդական գրողի կոչում։ Տաղանդաւոր վիպասանը մահացած է Թիֆլիսի մէջ, Յուլիս 13, 1933ին։ Որդին՝ Նար Յովհաննիսեան (1913-1995), Երեւանի օփերայի թատրոնի մեներգիչ էր եւ Խորհրդային Միութեան ժողովրդական արուեստագէտ։ Նար-Դոսի անունով կոչուած են փողոց մը եւ դպրոց մը Երեւանի մէջ, ինչպէս նաեւ փողոցներ՝ Հայաստանի եւ Արցախի տարբեր քաղաքներու մէջ։

Այս սիւնակին նախորդ գրութիւնները կրնաք գտնել Առաջնորդարանիս կայքէջին մէջ  ( www.armenianprelacy.org ).

ՈՐԲԵՐԸ ՆՈՅՆ ԼԵԶՈՒՆ ԿԸ ԽՕՍԻՆ Բնական կամ մարդկային պատճառներով, որբերն ու որբութիւնը մարդկութեան ընկերակից եղած են առաջին մէկ օրէն։ Իբրեւ հայեր, յատկապէս վերջին հարիւրամեակը մեր մտքին մէջ կը մնայ, երբ մեր ընտանեկան պարագաներէն շատեր ցեղասպանութեան որբեր եղած, բայց նաեւ այլ պարագաներու, երբ մեր ժողովուրդը բազմաթիւ աղէտներու եւ ողբերգութիւններու ենթարկուած է՝ Հայաստանէն ներս թէ դուրս։ Եթէ փաստ կ՚ուզենք, որ որբերը ի սկզբանէ գոյութիւն ունեցած են, կը բաւէ նկատի ունենալ, որ հնդեւրոպական նախալեզուն այդ գաղափարը անուանող բառ մը ունեցած է, իսկ այդ բառը յարատեւ Ք.Ա. չորրորդ հազարամեակէն ետք, երբ նախալեզուին բաժանումը սկսած է եւ հին ու արդի հնդեւրոպական լեզուներու ծագում առած։ Այդ բառը՝ *orbhos, ծնունդ տուած է յունարէն orphanós («առանց ծնողներու, հայրազուրկ»), լատիներէն   orbus («որբացած, անզաւակ, այրիացած»), գերմաներէն erbe («ժառանգորդ») եւ այլ բարերու։ Հնդեւրոպական *orbhos ի ուրիշ զաւակ մը, եթէ այսպէս կարելի է ըսել, հայերէն որբ բառն է, որ ինչպէս յայտնի է, գրաբարի մէջ orb հնչուած է։ Աւելի ուշ է, որ ո տառի օ հնչիւնը դարձած է vo, եւ այսօր որբ բառի vorp (արեւմտահայերէն) եւ vorb  (արեւելահայերէն) հնչիւնը ունինք։ Հայերէն որբ բառը յունարէն orphanós ի «եղբայր» է եւ «մեծ հօրեղբայր»՝ անգլերէնի orphan բառին։ Ինչո՞ւ։ Որովհետեւ յունարէն բառը ծնունդ տուած է ուշ լատիներէն orphanus բառին, որ իր կարգին աղբիւրը եղած է անգլերէն օrphan ին ու իր «եղբայրներ»ուն՝ ֆրանսերէն orphelin եւ ռումաներէն orfan ին, ինչպէս եւ սպաներէն հuérfano ին։ Ինչպէս կը տեսնենք, բառերը կրնան ընտանեկան այլեւայլ յարաբերութիւններ ըլլալ ու դառնալ եղբայր, զարմիկ կամ նոյնիսկ… տարբեր սերունդներու պատկանիլ, ինչպէս պատահած է որբ ի եւ օrphan ի պարագային։

Այս սիւնակին նախորդ գրութիւնները կրնաք գտնել Առաջնորդարանիս կայքէջին մէջ  ( www.armenianprelacy.org ).

ՄԵՐ ԱՐԽԻՒՆԵՐԷՆ

Միացեալ Նահանգներու Արեւելեան Թեմի առաջնորդ՝ Գարեգին Արք. Սարգիսեան, Մայիս 1977ին Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Աթոռակից Կաթողիկոս ընտրուեցաւ եւ օծուեցաւ՝ Հայաստանեայց Եկեղեցւոյ հոգեւորականութեան մասնակցութեամբ։ Ընտրութեան եւ օծման մասնակցող առաջնորդներն էին. Լիբանանի առաջնորդ՝ Տաճատ Արք. Ուրֆալեան, Իրանի առաջնորդ՝ Արտակ Արք. Մանուկեան, Յունաստանի առաջնորդ՝ Սահակ Արք. Այվազեան, Բերիոյ թեմի առաջնորդ՝ Տաթեւ Եպս. Սարգիսեան, Կիպրոսի Հայրապետական Փոխանորդ՝ Ներսէս եպս. Բախտիկեան, ԱՄՆի Արեւմտեան Թեմի առաջնորդ՝ Սմբատ Եպս. Լափաճեան, Նոր Ջուղայի առաջնորդ՝ Մեսրոպ Ծ. Վրդ. Աշճեան, Թաւրիզի առաջնորդ՝ Տիրայր վրդ. Փանոսեան, եւ Ս. Էջմիածնի Մայր Աթոռի ներկայացուցիչներ՝ Սերովբէ Արք. Մանուկեան՝ Ֆրանսայի առաջնորդ եւ Արեւմտեան Եւրոպայի Կաթողիկոսական Պատուիրակ, եւ Ներսէս Եպս. Պօզապալեան՝ Անգլիոյ առաջնորդ։ Իր առաջին քարոզին մէջ, նորօծ Կաթողիկոսը խօսեցաւ սիրոյ հրամայականին մասին, եւ յայտնեց, թէ իր անկեղծ փափաքն էր, որ Աստուծոյ առաջնորդութեամբ, Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւնը դառնար «հոգեկան, կրթական, մշակութային եւ առհասարակ ազգային կեանքի մարզերու մէջ արտաբխող մաքուր եւ առատ աղբիւր մը եւ ոչ թէ սոսկ կայք մը կամ հանգրուան մը»։

ԳՐԵՑԷ՛Ք ՄԵԶԻ

Սիրով կ՚ընդունինք ձեր հայերէն կամ անգլերէն նամակները, ինչպէս եւ թղթակցութիւններ, լուսանկարներ եւ ժամանակացոյցի համար նիւթեր։ Պայմանաժամը՝ Երեքշաբթի երեկոյ։ Մեր հասցէն՝ crossroads@armenianprelacy.org։

ՁԵՌՆԱՐԿՆԵՐՈՒ ԺԱՄԱՆԱԿԱՑՈՅՑ

10 Յուլիս —Ամառնային «Սիամանթօ» լսարանի առցանց առաջին հանդիպում, կէսօրէ ետք ժամը 4:00ին։ Տեղեկութիւններու համար, կապուեցէք Ուսումնական Խորհուրդի վարիչ տնօրէն՝ տիկ. Մարի Կիւլիւմեանին հետ (anec@armenianprelacy.org կամ 212-689-7810)։   12 Սեպտեմբեր —Ազգային Երեսփոխանական Ժողով՝ առցանց, կազմակերպութեամբ Ազգային Առաջնորդարանի։   4 Հոկտեմբեր —Նիւ Պրիթընի (Քընէթիքըթ) Ս. Ստեփանոս եկեղեցոյ 95ամեակի տօնախմբութիւն։   15 Նոյեմբեր —Ազգ. Առաջնորդարանի Գոհաբանութեան ճաշկերոյթ։   28 Նոյեմբեր —Փրաւիտընսի (Ռոտ Այլընտ) Ս. Վարդանանց եկեղեցոյ 80ամեակի տօնախմբութիւն, հովանաւորութեամբ՝ Գերշ. Տ. Անուշաւան Արքեպիսկոպոսի։

Follow us on Social Media

‌ ‌ ‌

The Armenian Prelacy  Tel: 212-689-7810 ♦ Fax: 212-689-7168 ♦ Email: email@armenianprelacy.org Visit the Catholicosate webpage at  http://www.armenianorthodoxchurch.org/en/