|
Onder het motto ‘Je hoeft een casus niet zelf mee te maken om ervan te leren’, delen hulpverleners hun eigen meldingen en ervaringen of denkwijze hoe te handelen in zo’n situatie. Het is een initiatief van de aandachtfunctionarissen Huiselijk geweld en Kindermishandeling.
NFG Nieuwsflits – 23 mei Casus "Waar staat je wieg?"
Je bent hulpverlener voor volwassenen. Een cliënt heeft diverse angsten, waaronder straatvrees. Op haar verzoek kom je bij haar thuis voor de hulpverlening. Haar hulpvraag is om van haar straatvrees af te komen want ze verwacht een kind. Wanneer je bij haar thuis komt, ontdek je dat zij 39 weken zwanger is. Wat opvalt in haar kleine appartement is dat er bijna geen babyspullen zijn. Er staan spullen in de hoek van haar slaapkamer: Een verschoningskussen, luiers, flessen, een kleine doos met wat babykleding en een oude kinderwagen dat tevens de wieg wordt van haar kind, met een deken erin. Het huis ziet er verzorgd uit.
1. Herken je zo’n situatie?
2. Wat vind je hiervan, wat is jouw wereldbeeld?
3. Maak je je zorgen?
4. Zou je hier een melding van maken?
Terugkoppeling vanuit het werkveld
Er is geen reactie binnengekomen op de casus.
Deze casus komt uit de praktijk van één van de aandachtsfunctionarissen. De hulpverlener is de hulpverlening begonnen met een intakegesprek. Zij heeft deze casus anoniem overlegd met een andere hulpverlener (Stap 2 Meldcode). De tweede hulpverlener vond de situatie zorgwekkend, terwijl de eerste hulpverlener zich nog geen zorgen maakte en vond dat de basis aanwezig was. Ondanks deze uitkomst is de hulpverlener in gesprek gegaan met de cliënt en heeft de zorgen geuit over de beperkte spullen en vroeg of de cliënt nog iets nodig had. Daarop gaf de cliënt aan dat zij veel stress ervaarde en dat zij rookte en drugs gebruikte tijdens de zwangerschap. Dit waren daarna wel signalen om alsnog een melding te doen bij Veilig Thuis.
Daarna is er een ambulance geweest en zij konden hulp ter plaatse verlenen. Ook één medewerker van het ambulanceteam maakte zich zorgen om het beperkte aanbod van babyspullen, terwijl de andere medewerker het een prima basis vond (stap 2 Meldcode). Zij zijn het gesprek aangegaan met de cliënt om meer informatie hierover in te winnen (Stap 3 Meldcode). De cliënt gaf aan dat zij eerder een baby had verloren direct na de zwangerschap en eerder een kind verplicht had af moeten staan. En dat het daarom volgens haar geen zin had om nog meer in spullen te investeren. Er is contact opgenomen met de verloskundige die hier niet van op de hoogte was. De huisarts was niet ingelicht over de zwangerschap. Dit waren signalen om alsnog een melding te doen bij Veilig Thuis.
Deze twee meldingen zijn binnengekomen bij Veilig Thuis en zij hebben hier onderzoek naar gedaan. Zij konden geen bevestiging krijgen of de cliënt al dan niet eerder bevallen was van een kind die daarna is overleden. Wel dat er eerder een kind van de cliënt uit huis is geplaatst. De cliënt was niet meer in beeld bij de reguliere hulpverlening. Er is een besluit genomen om de baby direct na de geboorte uit deze situatie te halen en bij pleegzorg onder te brengen.
Stappen die genomen zijn:
• Stap 2 van de Meldcode: Overleg met directe collega. Opvallend: Beide collega’s hadden een verschillend wereldbeeld van wat er nodig is aan zorg voor een baby.
• Stap 3 van de Meldcode: Overleg met de cliënt om meer informatie te verkrijgen en eventueel hulp te organiseren voor de cliënt. Daarna de client informeren dat er een melding wordt gedaan bij Veilig Thuis.
Wanneer het alleen om het beperkte aantal aanwezige babyspullen zou gaan, zou een melding naar Veilig Thuis niet nodig zijn geweest. Door stap 2 en stap 3 van de Meldcode te nemen, kwam er meer informatie vrij waardoor door beide partijen alsnog een melding nodig bleek.
Besluit
Het initiatief om de NFG-registerleden actief te betrekken bij de meldcode en afwegingskader en vooral de professional zelf aan het woord te laten, door mee te laten denken bij casuïstiek is er onvoldoende animo hiervoor gebleken. Wij gaan op zoek naar een ander concept om de meldcode en afwegingskader onder de aandacht te brengen.
Groet, Marion en Suzan
| 
