We know of only a few artists who have been able to express with emotional intensity and sensitivity the tragedy they experienced. Yonia Fain is among these rare exceptions. Everything experienced by the artist in the days of suffering and flight which took him more than halfway around the world is contained in his paintings and drawings. From this very fact results their high aesthetic quality, along with their complete sincerity and spontaneity. His paintings have the swift force of their themes. And as life attacked and shook him, so he seems with his brush to attack the canvas. - Diego Rivera

When: Wednesday, February 5th at 6:30 PM

Where: James Gallery, CUNY Graduate Center, 365 Fifth Avenue, First Floor, NYC

Event free and open to the public.



For more information, a biography of Yonia Fain, and registration:

https://www.centerforthehumanities.org/programming/yonia-fains-map-of-refugee-modernism

See below for a biography of Yonia Fain in Yiddish.

יאָני פֿײַן (1914־2013) איז פֿון די זעלטענע יחידים וואָס זײַן לעבנס־געשיכטע שטעלט מיט זיך פֿאָר אַ קאַפּיטל ייִדישע געשיכטע. אַ געבוירענער אין קאַמעניץ, איז ער אין 1924, צו 10 יאָר, פֿון דאָרטן אַוועק ווען דער טאַטע, אַ מענשעוויק, האָט געפֿירט די משפּחה צו ערשט קיין וואַרשע און דערנאָך קיין ווילנע כּדי צו אַנטלויפֿן פֿון מלחמה און פּאָליטישער אומרו. זינט דער יוגנט האָט פֿײַן זיך אויסגעדריקט סײַ אין קונסט סײַ אין שרײַבן. ביידע פֿאָרמעס קאָנצענטרירן זיך אויף דער פּײַן און אומיושר פֿונעם צוואַנציקסטן יאָרהונדערט און וואַקסן אַרויס פֿון זײַנע טיפֿע פּערזענלעכע איבערצײַגונגען. צו 16 יאָר איז ער אַרײַן אין בונד און שפּעטער, וווינענדיק אין וואַרשע, האָט ער געאַרבעט

פֿאַרן בונד בײַם בויען אַ קעגנשטעל קעגן די דײַטשן און פּוילישע פֿאַשיסטן. י

     

בשעת דער מלחמה האָט פֿײַן געפֿונען אַ מקום־מיקלט אין קאָבע, יאַפּאַן, און

דערנאָך אין שאַנכײַ, כינע, אויף זעקס יאָר. דאָרטן האָט ער געמאָלן און געשריבן פּאָעזיע. זײַן ערשטער באַנד, אַ תּליה אונטער די שטערן , איז אַרויס ערשט שפּעטער אין 1947, אין מעקסיקע, נישט לאַנג נאָך דעם ווי ער האָט דאָרטן עמיגרירט. אין  מעקסיקע איז פֿײַן געוואָרן אַ לערער פֿון דער ייִדישער ליטעאַטור אין די אָרטיקע ייִדישע שולן. גלײַכצײַטיק האָט ער צוגעצויגן דעם אויפֿמערק פֿונעם באַרימטן קינסטלער דיעגאָ ריוועראַ וואָס האָט אַראַנזשירט אַן אויסשטעלונג פֿון זײַנע בילדער אין דעם פּרעסטיזשפֿולן פּאַלאַציאָ דע בעיאַס אַרטעס. פֿײַנס וואַנטגעמעל געווידמעט די קרבנות פֿונעם חורבן איז געהאָנגען ביז לעצטנס אין דעם פּאַנטעאָן איזרעאַליטאַ אין דער שטאָט מעקסיקע. י

אין 1953 האָט פֿײַן זיך באַזעצט אין ניו־יאָרק און איז געוואָרן אַ פּראָפֿעסאָר פֿון קונסט אין האָפֿסטראַ־אוניווערסיטיט ביז ער האָט זיך פּענסיאָנירט אין 1983. אין ניו־יאָרק האָט ער אויך דערגרייכט גרויס חשיבֿות ווי אַ ייִדישער שרײַבער. אין 1983 האָט ער אַרויסגעגעבן אַ באַנד לידער,  גוטע אורחים , און אין 2008 איז אַרויס דער באַנד,  דער פֿינפֿטער זמן . אַ זאַמלונג דערציילונגען,  ניו־יאָרקער אַדרעסן , איז אַרויס אין 1995. פֿײַנס פּאָעזיע און פּראָזע האָבן זיך געדרוקט אין די וויכטיקסטע ייִדישע זשורנאַלן ווי  די גאָלדענע קייט ,  אונדזער צײַט  און  די צוקונפֿט , פֿון וועלכן ער איז יאָרן לאַנג געווען רעדאַקטאָר. אין 1991 האָט מען אים צוגעטיילט די מאַנגער־פּרעמיע. י

פֿײַן איז אַ באמת מאָדערנער שרײַבער וואָס זײַן נטיה אָפּצוּווישן די

גרענעצן צווישן פּאָעזיע און פּראָזע, חלום און רעאַליטעט, מאָלן און שרײַבן קומט שטאַרק צום אויסדרוק אין זײַן שאַפֿן. י